dungun oh dungun ~

assalamualaikum....

ehem ehem..sy sekarang ni sedang menghitung hari.aip aip bukan menghitung hari nak kawin tau tapi menghitung hari nak balik dungun.sy buat intersesi so terpaksa la balik dungun awl cket drp biasa.entah macam mana la kan sy nnti tanpa awanis ng haifaa.selalu ng mereka je tapi kali ni sy pergi berjuang sorg2.cewah ayt tak leh blah.hahaha.mak sy ckp 'takde apa nye.kalo takot ajk je la sape2 wt teman.' ok mak! nnti ct ajk laila teman ye.ayh pon risau gk sebenarnya bile sy ckp sy balik dungun sorg.alaaa.sy da besar so jgn risau ye. :)

dungun oh dungun..

kat sini la sy jumpa awanis, haifaa, laila, zurah n da geng yg lain.sy rs klas kite org la yg paling happening sekali.nak tau kenapa?sebab kite org selalu g jln2 sekali.smbut bufday sekali.ingt lg mase smbut bufday put2 mase sem2 ari tu.klakar giler.cian put2 kena buli ng dia org sume.

posing jap tgu kek smpai :)

put2 kena buli..kesian..hak3

kat dungun jgk la sy blaja untuk menjadi lebih berdikari.biase la kan selama ni asyik berkepit ng mak je.ank mak la katakan.hahaa.dulu serius sy susah nak rapat ng kwn2 mase mula2 smpai dungun.kalau rapat pon sy selalu ng awanis n laila je.kalau takde dia org mmg sy xg mana2.lepas masok sem 2 tu la baru sy jd lebih aktif cket.hahaha.aktif bagai..sy lebih bergaul tu pon lepas si arip steamboat ckp yg sy kena lebih bergaul ng org.thanx bos.kau mmg byk membantu ak..teringat plak time sy kena buli ng dia.buli ke?ntah.haha.marah mmg mrh.seminggu sy wt tak tau kat dia sbb bengang punya psl.lepas tu dia anta msg say sorry then sy maafkan.sebenarnya saja je wt tak tau sbb nak mendera jiwa dan raga dia cket.tula sape suh kau buli ak bos?kan da kena.hahaha.lepas tu kami jd rapat dan dia byk bagi nasihat la kat sy.da mcm abg plak.huhuhu.lepas dia frust tertonggeng ng kisah cinta dia yang tak kesampaian dulu, dia sekarang sedang berbahagia dgn cinta dia yg baru.moga2 kekal la bos ye.hehehe.dun notti2 ye. :)

sy pon agak baek ng zurah n da family.mak dia bahasakan diri dia sbg mama.dia wt bisnes katering.seriously dia punye masak tempoyak mmg sodaaappp.terangkat noks.hahaha.byk kali jgk la sy g melepak umah zurah tu.tolong mama time ada wedding.best la sbb rs cm dok umh sdri plak.family dia sume baek :)

sy ng zurah wt aksi sengal lam klas bel :p

paling sy tak ley lupa time exam sem 3 dulu.sy, awanis ng haifaa tido 2 jam je.sbb nye tak nak bg lupa ape yg kite org ulang kaji malam tu.sengal kan.nasib baek tak tertido dalam dewan.da lah exam kat dewan inspirasi.sejuk nya sampai ke tulang itam.hahaha.bengkak2 mata kami ber3.klaka plak kalau ingat balik.lepas tu bkn maen beria lagi ckp nnti balik umah nak tido la tapi sekali balik umah maen game.hahaha.itu la kami.lepas tu malam tu berjaga lagi jd burung antu.best nya masa tu. :)

tapi buat sebulan ni sy kena la idup sorg2 tanpa mereka tu.nasib  kau la hajar.padan muka.suh blaja btl2 tak nak.maen2 la lagi ye.hahahaha..fuh! tak pe2..hajar awk kan kuat cam otomen so tak jadi hal la ea.awk kan da besar.bole jg diri.ok?HAJAR ! FIGHTING! 

:: lots of loves ::

---

::the story end here::

---

a little thing that we call FRIENDSHIP ~

'awak nak gula gula tak?'

budak comot itu memberikannya sebiji gula gula.dia melihat ke arah budak comot itu dengan pandangan yang agak pelik.

'jgn risau.gula gula ni bersih' seolah olah memahami apa yg difikirkan oleh nya budak comot itu bersuara.

'sofiya! main apa tu?mari sini!' panggil mama.

budak comot itu terkejut dgn panggilan itu dan dia terus berlari meninggalkan gula gula tersebut kepada anak kecil yg bernama sofiya itu.

'syg..lain kali jgn layan budak tu tau.dia tak sama taraf dgn kita ye syg.' pesan mama lagi.

3 hari berlalu..

gula gula itu langsung tidak disentuh.dia hanya menyimpannya di dalam sebuah kotak.biarlah.sekurang kurangnya dia tidak membuang pemberian budak comot itu.

'sofiya..mama dgn papa pergi keje dulu tau.sofiya jgn pergi mana ye syg.balik nnti papa belikan aiskrim.sofiya tgl dgn bibik ye.'

setiap hari pesanan yg sama diberikan oleh mama.bosan...

dia duduk termenung di tepi tingkap.kan bagus kalau dia ada seorang kwn tapi mama melarang dia untuk berkwn dgn anak anak jiran mereka.takde standard kata nya.ada apa la dgn standard mama tu?penting sgt ke?

tiba tiba dia melihat kelibat budak comot yg memberikannya gula gula tiga hari yg lepas.dia bergegas turun dan mengejar budak comot itu.

'tunggu! jgn pergi!' laung sofiya.

' awk pggil sy ye?' bls budak comot itu smbil tersenyum.

' iye' fuh! berpeluh ketiak aku...

' maaf la sy tak beli gula gula hari ni.tak cukup duit.nasi lemak tak laku.'

' eh bukan.sy tak nak gula gula awk.sy nak awk kwn dgn sy boleh?' bls sofiya smbil menghulurkan tgnnya utk bersalam.

' tak apa ke?nnti mak awk mrh.'

' tak pe.mama tak kan tau.nama sy sofiya.awk?'

' sy intan.'

' awk tgl kt mana?sy nk ikut awk balik boleh?'

' boleh!' ujar intan kegirangan.

sofiya terkelu melihat keadaan rumah intan.jauh berbeza dari apa yg difikirkan.sungguh daif.hampir mengalir air mata nya namun ditahan.tabah sungguh hatimu wahai intan.

selama beberapa bulan mereka berkawan.sofiya selesa berteman dgn intan begitu juga intan.jika mama membawa pulang makanan pasti sofiya akan curi curi membawa sedikit makanan itu kepada intan.intan juga sering memberikan sebungkus nasi lemak kepada sofiya.sofiya juga memberikan buku buat intan.dia sungguh bertuah jika dibandingkan dgn intan.intan tidak bersekolah meskipun dia sudah berumur 9 thn.

akhirnya mama mengetahui sofiya memberikan makanan buat intan.mama marah dan melarang sofiya bertemu intan.jika tidak mama akan menghantar sofiya kepada nenek di kampung.

'maafkan sy intan.' sofiya menangis di tepi jendela.

tidak lama kemudian, sofiya mendapat berita drp bibik.intan akan dihantar ke rumah kebajikan kerana ibunya sudah tidak mampu menyara hidup mereka.sofiya berlari keluar namun telah terlambat.intan sudah dibawa pergi. 

' intan!!! sy syg awk!! jgn bwk intan sy pergi!!tolonglahhhh!!! '

beberapa tahun berlalu..

intan..dimana awak?sihat kah awk?sy rindu intan..rindu sgt..

sofiya merenung gula gula yg pernah diberikan intan kpd nya..sy harap suatu hari nnti kita akan jumpa lagi..maafkan sy sebab tak dapat halang awk dari pergi..sy syg awk intan....

sofiya menitiskan air matanya lagi....

---

::the story end here::

---

surat daripada abah...

assalamualaikum anak anak abah..

maafkan abah sekiranya surat ini mengganggu anak anak abah.tidak terniat dihati untuk buat begitu.abah cuma merindui anak anak abah saja.sudah lama kalian tidak menjenguk abah di kampung.

anak anak ku..

masihkah kalian ingat sewaktu kalian semua masih lagi kecil?setiap pagi abah akan menghantar kalian ke sekolah dengan menaiki motor buruk abah.walaupun motor itu sudah buruk, ia telah banyak menabur jasa terhadap kita sekeluarga.setiap kali cuti sekolah, kalian akan membantu abah di kebun.masih segar di ingatan along menjerit kegelian kerana angah mengusik nya dengan ulat bulu.kasihan anak abah.anak anak abah memeng nakal namun kalian lah permata hati abah.abah juga masih ingat sewaktu adik meminta sebuah basikal kerana adik terlihat rakan rakan nya menaiki basikal ke sekolah.menangis nangis adik ketika abah berkata bahawa membeli basikal hanya buang duit sahaja.maafkan abah adik.sebenarnya abah tidak mempunyai duit yang mencukupi untuk memenuhi permintaan adik itu.

anak anak ku..

masih segar di ingatan sewaktu along meminta duit untuk yuran sekolah.tebal muka abah pergi meminta minta dengan tok ayah tapi demi anak anak yang abah sayangi dan kasihi tidak mengapalah jika abah meminta minta.maafkan abah anak anak ku.abah tidak dapat menjadi ayah yang sempurna untuk kalian.setiap kali tiba waktu makan, abah pasti akan berasa susah hati.susah hati bila memikirkan apa yang akan kalian makan pada esok hari.abah juga masih ingat, setiap kali along bertanya adakah abah sudah makan, abah akan menjawab yang abah tidak lapar.mana mungkin abah memberitahu anak anak abah yang abah sebenarnya lapar namun demi anak anak yang disayangi, abah rela.

anak anak ku..

semenjak ibu kalian pergi meninggalkan kita sewaktu melahirkan adik, abah sangat merinduinya.setiap malam abah akan berdoa supaya abah dipanjangkan umur supaya abah boleh melihat anak anak abah membesar dan kemudian menjadi seorang insan yang berjaya.ternyata doa doa abah telah dimakbulkan.semua anak anak abah berjaya.kalau dahulu angah dan adik selalu masuk ke bilik abah bila guruh di langit berbunyi dan menyorok di dalam selimut tapi kini tidak lagi.sungguh..abah sangat merindui saat saat itu.kalian kini sudah dewasa.tiada lagi kopi buatan along buat abah.tiada lagi gurau senda daripada adik.tiada lagi urutan daripada angah setiap kali abah pulang daripada kebun.abah rindu anak anak ku..

anak anak ku..

abah merasa sudah tiba masa nya untuk abah pergi menyusul ibu kalian.abah sangat merindui nya.abah cuma berharap kalian akan pulang menemui abah sebelum abah menutup mata ini.abah teringin menatap wajah along, angah dan adik untuk kali terakhir.pulanglah anak anak ku.abah sungguh merindui kalian....

yang menanti...

ABAH

---

::the story end here::

---

kasih mu ayah..

ehem2....assalamualaikum..

waaa..rindu btl nak menaip setelah beberapa ari tak menjengah ke sini..

ari ney sy nak bercerita mengenai seseorg yang agak dekat dengan diri kita iaitu AYAH..

selalunya org asyik bercerita tentang pengorbanan kasih seorg ibu je tp jarang kita dgr tentang cerita seorg ayah kan..

nak tau tak, ayah sy adalah seorg yg sgt garang. kami adek badek mmg takot gile ng ayah smpai kan hubungan kami dgn ayh agak renggang berbanding dgn mak.jarang nk berbual mesra.kgd2 sy rs jeles gile tgk org laen bleh bergurau senda ng ayah mereka tapi sy lgsg tak berani nk wt cmtu.

sy pn xphm kenapa ayah blh jd garang cmtu.smpai la mase sy form3 ayah ng mak nak g mekah.mase kt airport tu utk pertama kalinya sy melihat ayah sy yg selama ni adalah seorg lelaki yg tegas dan garang menitiskan air matanya depan kami.dia usap kepala sy smbil ckp "ct jg diri baek2 ye." saat tu ayah pusing badan dy dan mengesat air matanya.sy mmg lgsg tak percaya itu adalah ayah sy.

ayah sy juga ternyata bkn seorg lelaki yg berkira.bile ada saudara mara dtg mintak tlg ayh pasti akn tlg.saat itu sy mula phm, ayah sy mungkin garang tapi dy sgt baek org nye.ayah jugak akan memenuhi permintaan kami adek badek.pernah sekali abg sy buat perangai.ayah akan termenung jauh lepas blik keje.sy tau dy susah ati cuma dy tak luahkan aje.itulah ayah.

setiap malam mase tido ayah akan tido dgn lena smpai kdg2 berdengkur.mak kata "ayah penat sbb tu dy berdengkur."ayah selalu keje kuat utk kami.

pernah dulu masa sy kena tampar dgn ayah sbb sy mengaji tak btl.sy masok bilik merajuk dan menanges.ayah mesti akan pegi pujuk sy.ayah akan ckp "ayah bkn nak mrh tapi ayah nak ajar anak ayah jd pandai."ct dh phm ayah.kerana tamparan ayah ct jd pandai.

ada sekali tu bile ayah tau anak pompuan dy ney sakit, ayah beli ubat byk2 suh sy minum.walaupn ubat tu lgsg tak sedap tapi sy minum jgk.same jgk bile abg sy sakit.mcm2 jenis ubat ayah sy beli.pantang dgr ada ubat mujarab mesti ayah akan beli.begitulah kasih seorang ayah.

pernah tak korang renung ayah korang lame2?lihat betapa banyak pengorbanan yg telah dy lakukan untuk korang?adakah korang hargai ape yg dy lakukan tu?walau segarang mane pn seorang ayah tu, dy tetap seorang ayah yg baek kerana dy mahukan yg terbaek utk korang...

---

::the story end here::

---

dunia baru ku.... :)

okeh..assalamualaikum..1st time sarung chef jacket ney mak oii besor gedabab..rs da plih saiz yg btl da tp xpe la..mase mula2 pakai bju ney mcm2 perasaan ada.malu, bangga sume ada.malu sbb nk kena jln g kitchen pakai bju ney.bangga plak sbb dpt pakai bju ney.plik kan??hehehe..sy mmg plik pn.sy ingt lg sy amik mase yg agak lame la jgk nak blaja belit skaf maroon tu.selalunya sy pegi menempel je kt quteeq ng mak enon suh tlg pakai kan smpai la sy blaja belit sdri.rupe2nye senang je pn tp sj je mengada2 nak jgk suh org tlg pakai kan..

bile jln g kitchen plak sy rs macam ada org pandang plik je sbb pakai bju ney padahal xde pn.mainan perasaan je tu.sy mmg mempunyai daya imaginasi yg tgi cket melebihi org laen.bkn sy yg ckp tp adek sy yg ckp.lame2 perasaan malu tu ilang n sy pn da biase dgn keadaan tu.skang da nk msok sem5 da so kena la jd matured cket drp dulu.

dungun..my 2nd home after kelate..huhu.dulu sy xsuke tempat ney sbb bg sy byk benda yg kurg tp lame2 sy mula biasa kan diri.xkenal maka xcinta kan?kat dungun ney la sy kenal kwn2 baru, knl mcm2 loghat especially terengganu smpai kan sy balik umah pn ckp ada sleng ganu.klakar plak rs.hehehe.sy tbe2 jatuh cinta dgn pasir nye yg halus dan laut nye yg biru.boleh dikatakan kerap jgk la sy menyinggah kt pantai tu dgn roomate sy, kak amie,yana,mimie,pdah,zati n ifa.best btl rs nye.

we as a chef..2nd semester with sir sam.yg kt depan sekali 2 sy laa.sj nk mengconquer gmbr la kn.hehehe.kami sume sekepala je.masing2 ratu ng raja posing.mmg best la time ney. :)

kalau dulu sy xamik peluang ney mesti skang sy xkenal sape mereka sume kan?blaja la bersyukur dgn ape yang kita ada dan dgn ape yg kita dapat...

---

::the story end here::

---